Ik sta in de metro. Ik zie een jongen zitten met een koptelefoon op. En twee ouders met een meisje van één, ze heeft een ballon vast.
Een jongen met een gitaar op zijn rug stapt in, kijkt rond en begint te spelen.
Als hij klaar is, klappen een paar mensen. De jongen met de koptelefoon niet. Het meisje van een kijkt hem met open mond aan.
‘Hoe heet ze?’ vraagt Gitaar.
‘Pauli.’
‘Deze is voor jou, Pauli.’
Pauli’s mond blijft openhangen.
Als de Gitaar weer begint te spelen, trekt de Koptelefoon zijn oortjes uit zijn oren. Hij lacht en zingt hardop mee.
Iedereen klapt als hij klaar is. Hij krijgt van bijna iedereen geld.
Ik vind het mooi.