In de bus naar Rio de Janeiro komt er een groepje vrouwen naast en voor me zitten. Ze hebben een koelbox bij zich. Daaruit komt een fles rum, maar ook een stapel plakken boterhamworst die het meisje naast me achter elkaar in haar mond steekt, haar ogen genietend dichtgeknepen. Ze heeft de worst nog niet goed en wel verorberd als haar vriendin ineens op handen en voeten door de bus tijgert. Ze zoekt iets onder de stoelen. Voordat ik goed en wel doorheb wat er gebeurt, heeft ze zich volledig over mijn schoot uitgestrekt om tussen mijn benen door onder de stoel te voelen of er een USB-aansluiting zit. Dit is niet het geval. Het is zes uur rijden naar Rio.