Categorie: ergens anders
-
rio de janeiro, stad van extremen
Ik ben in Rio. Stad van de extremen. Niet dat ik dat gehoord heb, voordat ik hier kwam, ik merk het nu ik hier ben. De taxichauffeur aan wie ik het adres van mijn hostel vertel, kijkt me eerst verbaasd aan, dan schudt hij zijn hoofd en vertelt me dat hij daar niet heen rijdt.…
-
vliegtuigen
Ik las dat een Indiase vliegmaatschappij heeft besloten om een aantal rijen in een vliegtuig kindvrij te maken. Ik vind dat een prettige ontwikkeling. Ik heb geen kinderen en ik reis, verrassend misschien, graag rustig. Indiase ouders blijken erg ontdaan van dit bericht. Dat snap ik niet zo goed. Het gaat om de rijen 11…
-
ijs
Ik zit op het strand van de Copacabana. Beetje mensen kijken. Dan zie ik hem. Trots komt hij aanlopen met twee blokken ijs van een paar kilo. Het is 37 graden, ze zitten op het strand en hij kreeg de taak om de opwarmende drankjes koel te houden. Hij kijkt alsof hij zojuist van de…
-
sao paulo
Vies, druk en gevaarlijk. Zo noemt Columbus Travel de stad waar ik intussen twee keer een paar weken verbleef. Let wel, Columbus Travel heeft als slogan ‘het avontuur ligt om de hoek’. U kunt het artikel hier teruglezen, als u wilt. Maar ik leg het rustig even uit. Ik vind Sao Paulo namelijk ook een vieze,…
-
boterhamworst
In de bus naar Rio de Janeiro komt er een groepje vrouwen naast en voor me zitten. Ze hebben een koelbox bij zich. Daaruit komt een fles rum, maar ook een stapel plakken boterhamworst die het meisje naast me achter elkaar in haar mond steekt, haar ogen genietend dichtgeknepen. Ze heeft de worst nog niet…
-
pub
De pub. Waar je ook bent ter wereld, de pub werkt als een vluchtheuvel. De pub is Zwitserland. Al die nieuwe indrukken in zo’n stad ver van huis. In een pub gelukkig, is altijd alles overal hetzelfde. In elke pub staat de voetbalwedstrijd aan, de bar is van donkerbruin eiken, een jongen met een schichtig…
-
raden
Ze probeert me hier in Brazilië een beetje Portugees bij te brengen. En dat kan ook geen kwaad, want ik kan de buschauffeur niet eens vertellen waar ik naartoe moet. Laat staan dat ik versta wat de bedoeling is als ik op die plek uitstap. Ik schrijf de nieuwe woorden en hun uitspraak op kaartjes…
-
tony
Op het vliegveld in Madrid moet mijn tas door de controle. De twee meisjes achter het scherm nemen mijn tas even apart. ‘Mogen we hem doorzoeken?’ Weigeren heeft weinig zin, vermoed ik, dus ik knik. Zonder het uit te spreken vraag ik me af wat daar nou in kan zitten wat niet door de keuring…
-
reizen
ik wil reizen zonder zorgen dat niemand van me vasthoudt door een hoofd dat alles kan bedenken en zich wereldwijd ontvouwt ik wil leven in een huisje heel saai de dagen zijn elk moment een en hetzelfde moment herhaling ons geheim als de dagen dan gaan lijken op de dagenrij ervoor kan ik me toch…
-
ijsje
Na een dagje strand in Bodrum gaan we nog even een ijsje halen. De jongeman achter de ijskraam is een vrolijke enthousiaste vent die bij alle toeristen flauwe grapjes uithaalt. Hij kunstelt heel vernuftig de ijssmaken door elkaar en hij geeft lekker grote bollen. Mensen gaan blij weg bij zijn kraam. Ik wil net mijn gefabriceerde…
Janneke Lootens 