Ze probeert me hier in Brazilië een beetje Portugees bij te brengen. En dat kan ook geen kwaad, want ik kan de buschauffeur niet eens vertellen waar ik naartoe moet. Laat staan dat ik versta wat de bedoeling is als ik op die plek uitstap.
Ik schrijf de nieuwe woorden en hun uitspraak op kaartjes en teken op de andere kant ervan de betekenis, zodat ik kan oefenen als ik, bijvoorbeeld, op de wc zit.
Ze kijkt mee. ‘Pedestre’ is voetpad, heeft ze me net verteld en ik teken een zebrapad. Niet helemaal juist, maar als ik het woord maar kan noemen.
‘The Beatles!’ roept ze ineens. Ze kijkt trots. Alsof ze het woord geraden heeft.