toevallig

We zitten op een overvol terras in Italie onze pizza te eten. Naast ons zit een stel aan een tafel, gedekt voor zeven personen. De tafel raakt langzaam vol met hun vrienden. Als laatste komt er in het zwart een pastoor aanlopen. Ook hij wordt hartelijk begroet met kussen. Hij is natuurlijk zonder partner, zijn leven is opgedragen aan de Heer. Niet dat het hem remt in aardse leven: ook hij geniet van zijn pizza en de wijn.

Twee dagen later lopen we door Riomaggiore. Bergopwaarts lopen we langs een kerkje. Even binnen kijken? Mijn zus gaat voorop, duwt de deur open. Over haar schouder zie ik een man in het zwart opkijken van zijn net aangestoken kaars.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.

%d bloggers liken dit: