Ik zit in de auto bij twee pas afgestudeerde medici die een roadtrip door Europa zijn begonnen vandaag en mij voor veertig euro meenemen naar Basel. Blablacar. Het is dertig graden, de ramen zijn open. Brennans haar wappert, Ap moet zijn zwarte manen bij elkaar houden met een haarband. Zijn blote voeten steken uit het open raam.
Dan houdt de Duitse politie ons staande. Ons festivaluiterlijk en de gele kentekenplaat hebben de aandacht getrokken. De agenten doorzoeken de hele auto. Paspoorten worden gecontroleerd. Fouilleren doen ze alleen bij de Turkse Ap. Die is echter niet haatdragend: Als de Duitse agent vraagt of we sigaretten bij ons hebben, is hij hem direct ter wille: “Ah nee, sorry. Hoezo, wilt u roken?”
roken
