Goedemorgen. Ik begin rustig aan met een paar uur schrijven en daarna houd ik kantoor. Gelukkig maar, want er moet een hoop geregeld worden. Zo gaat dat als je mensen iets wilt leren. Al moet ik wel zeggen, dat we die mensen de raarste dingen leren. Een worst met een gezicht. Ik heb het nog nooit gezien. En ik heb al veel worsten gezien. Na al die uren kantoor, moet er ook nog iets in elkaar geknutseld worden voor morgen, als ik bij de migratiedienst op visite mag. Ik moet mijn knutselwerkjes ook nog even kopiëren. Gelukkig is mijn overbuurman kopieerder van beroep. Hij zit er al lang, te zien aan het gaatje in de stoep dat hij gemaakt heeft voor zijn bord. Oh ja en natuurlijk aan het feit dat het een oud bord is met zelfgeschilderde letters. Nee ja, u heeft gelijk, je ziet het vooral aan het feit dat hij faxservice in het assortiment aanbiedt. Ik moet wel buiten blijven staan, als hij even gaat staan kopiëren wat ik bij elkaar gezocht heb in de afgelopen 13 maanden. De ordners van mijn buurman staan er al minstens even lang. Vermoed ik. Wat een uitputtingsslag zo’n administratiedag. Ik denk dat er nog even gehaakt moet worden. En ik weet het, ik heb nog veel teveel projecten lopen om iets nieuws te beginnen, maar hee, hoe leuk is dit. Mozaïekhaken. Nou ja, u ziet het voor u: er komen nieuwe projecten aan. Tot morgen, als ik naar de migratiedienst mag.
Janneke Lootens 
Geef een reactie