6:12 De strijd tussen zwarte magica en hoomin (ik) bereikt een dieptepunt. Al zou ik twintig kilo whiskas neerleggen, nog zou ze blijven mauwen. De uitknop is kapot vrees ik. Ik sluit haar even buiten, maar heel veel zin heeft het niet. Enkelglas.Ik besluit in alle vroegte maar in de zon te gaan zitten. Het is intussen zeven uur en ik zit aan mijn ontbijt.Ik werk wat zaken voor de school bij en ik schrijf een paar woorden. Ik overweeg poes mijn dankbaarheid te tonen, nu blijkt dat ik vanochtend zo productief was, maar ik houd het nog heel even voor me. Niet te gretig. Om acht uur is de uitknop intussen werkzaam. Het zwijgt naast me. We wachten rustig af hoe lang.Er is een staakt het vuren.Als het geweld weer aanzwelt, pak ik mijn spullen en vertrek ik vast naar Caballito waar ik dus een uur vroeger aankom dan dat mijn les zal starten.Met de laptop verschans ik me in een koffiehuis, waar de obers me intussen kennen. Ook als ik thuis geen oorlogssituatie heb, kom ik hier graag. Er begint schot te komen in hoofdstuk 3.De les draait om Pollie de papegaai, de verrekijker van Christiaan Huygens en schaaklessen in de bibliotheek. Goede vraag van Martin: waarom heet de loper in het schaakspel in het Nederlands een loper? Het is toch eigenlijk een bisschop? Heeft iemand een antwoord, laat het me weten.‘Heeft u gereserveerd?’ In de pauze eten we empananda’s net als elke week. De bestellingen zijn weer opgenomen voor de les en de empanada’s zijn warm als we de kamer uitkomen. Dat is nog eens service. Het lijkt wel een restaurant.Terug naar huis met een omweg. Ik had zin om iets verderop uit te stappen en even door Palermo te lopen. Het is zo’n fijn wijkje in het zonnetje op zaterdag.Om mijn onderhandelingspositie te versterken heb ik zoenoffers meegenomen. Deze worden voorlopig goed ontvangen. We lijken weer door een deur te kunnen, maar ik wacht nog even af wat er morgenochtend plaatsvindt. Zolang het na zevenen is, ben ik al tevreden.Selfie zonder vingers, op mijn terras. Ik lees ‘De ontembare’ van Guillermo Arriaga. Ik weet dat het een thema is in het boek, maar ik vind dat de hoofdpersoon vrij vaak herhaalt dat zijn ouders en broers dood zijn. (Dat zegt hij al op bladzijde 1 dus het is geen spoiler)Ik heb er geen zin in, maar het moet gebeuren. Ik dweil de badkamer. En schrob de wc. Feestje.Ik doe ook de keuken. De schone vloer brengt het vee in mijn huis direct weer op snode plannen. Er moet gekakt worden, vrees ik. Dat kan alleen op een schone bak.Zo, slaapkamer schoon en opgeruimd. Lucratief dagje.Maar wel een lang dagje. Ik stort al om acht uur in, het is nog niet eens geheel donker. Wel warm. En dat weten de muggen ook, dus ik zet mijn spray vast op tafel. En dan off to bed.
Janneke Lootens 
Geef een reactie