Hoewel het vanochtend tenminste licht is als mevrouw haar vlees met gelei voorgezet zou willen krijgen, verbaas ik me toch vooral over de eetlust die ze aan de dag legt. Tot vijf keer toe mauwt ze me het nest uit voor een refill.In het uur erna doet ze verwoede pogingen een ontsnappingsroute uit te stippelen. Ze zoekt een weg richting mijn opzetkast, die inderdaad normaal helemaal dichtzit. Ik slaap intussen niet meer. Dat begrijpt u.Vanuit haar torentje hoort ze ineens geflapper op de binnenplaats. Dat kan ze niet over haar kant laten gaan. Ze springt vanuit de kast op mijn buik, ik lig nog altijd in bed, en snelt door de open tuindeur naar buiten om de dikke dakduif zijn vet te geven. Ze krijgt hem te pakken, maar natuurlijk was ik van verbazing te laat om dat vast te leggen. Duif vloog op, zij heeft hem nog een half uur miauwend gevolgd vanaf haar plek op de patio. Ik ben maar opgestaan.Ik heb ook een taak vandaag. Mijn Argentijnse VOG aanvragen. Ik heb daarvoor een kopie van mijn paspoort nodig, die ik laat maken in een kopieerwinkeltje. Er hangt nog een reclameposter van een diskette. Zo gaan die dingen.Ik ben bij Tribunales, op de plek waar je in Buenos Aires VOG’s kan aanvragen. Dit kan binnen een uur. Dat lijkt me sterk. Aangezien het in Nederland vier weken duurt. (Voor een uitgebreide verhandeling over het aanvragen van het VOG in Nederland verwijs ik u naar de plog van gisteren, klik hier) (Ik zou niet klikken als u in een vrolijke bui bent en die wilt behouden.)Ik mag in het gebouw mijn telefoon niet gebruiken, maar ik sta met negen minuten weer buiten. Binnen het uur zit mijn VOG in mijn mail (!) Ja Nederland. Zo kan het ook.Daar moet op gedronken worden. En het is nog voor twaalven, dus laten we het bij koffie houden. In het koffiehuis krijg ik een geniale ingeving en ik schrijf hem uit. Laten we hopen dat ik het nog steeds geniaal vind als ik het morgen teruglees. Dat wil nog wel eens verschillen van dag tot dag.‘Lekker tosti’tje mevrouw,’ knikt de ober. Vooruit dan maar.We krijgen in de groepsapp van fietsgidsen van Peter een opdracht. Verkiezingsposters. Ik waan me in Wie Is De Mol en ga op zoek. Dit is de meest cryptische. Hij staat op het dak.Maar deze staat er lekker bij hoor. Kun je hem zien.Wacht ik haal hem dichterbij.Oke, ik steek wel even over. Lezers die geen Spaans spreken kan ik verklappen dat #sisepuede niet heel veel verschilt van #yeswecan. Maar beter goed gejat dan slecht verzonnen, moet de huidige president gedacht hebben.is er ook nog wat anders te kiezen dan alleen maar de huidige president? Ja hoor, het hangt aan een lantaarnpaal.En deze, kan ook.Daar wil u ook nog een gezicht bij zeker? Nou dit zijn de gezichten. Ik hoop dat ik deze opdracht gewonnen heb. Ik zag ze ineens overal, die koppen.Dat idee moet worden uitgewerkt, dus ja, ik kan gaan schrijven vanmiddag. En dat mocht ook wel. Er was wat uitstelgedrag rondom het boek ontstaan. Moeten we niet hebben.Dit moeten we ook niet hebben. Die is morgenochtend weer fit om half zes.
Janneke Lootens 
Geef een reactie