Het weer houdt me intussen dagelijks (nachtelijks) uit mijn slaap. Vannacht ben ik in pyjama het putje op de patio leeg gaan scheppen. Dat lag vol blaadjes en water stroomde daardoor rustig onder mijn deuren door naar binnen. Ik moest voorkomen dat ik wegdreef, en dus in het holst van de nacht op avontuur.Ik ben intussen in een nieuw boek begonnen. Nog geen citaten te vermelden, maar het is tot op heden vermakelijk.Als ik naar mijn les loop, hoost de hemel zich weer even leeg boven mijn hoofd. Het gebruikelijke verhaal, laarzen, regenjas. Maar geen mogelijkheid om foto’s te maken zonder mijn telefoon om het leven te brengen dus helaas geen beeldmateriaal van mijn volgelopen laarzen die ik kon leeggooien bij aankomst. We doen maar gelijk een dictee. Het is nu toch al ellendig. De washi is nog altijd populair. Evenals pannenkoeken in het algemeen.En ze mogen hun sprookje voorlezen.Mijn vader leerde me ooit Haagse Harry hardop te lezen als ik niet begreep wat er stond. Daar heb ik nu profijt van.We doen ook lingo, maar dat is af en toe voor mij met een extra horde, omdat ze hier en daar een letter vergeten.Ik ga niet direct naar huis, maar neem een taxi naar een kantoor waar mijn documenten vertaald zijn. De documenten heb ik nodig om een verblijfsvergunning aan te vragen. Dus we komen in de buurt van hier mogen blijven. In de taxi val ik bijna in slaap. Ik wijt het aan mijn nachtelijke perikelen met de volgelopen patio.Het weer is me goed gezind en het blijft droog. Op de straat kun je nog altijd de gevolgen van vanochtend duidelijk zien.Op de terugweg neem ik geen taxi maar een bus. Wel zo leuk.Op mijn hoofd kun je ook de gevolgen zien van het weer. Mijn haar kroest zich een weg omhoog.
Op de vloer van mijn woonkamer zijn zelfs nog de sporen van vanochtend goed te zien. Ik doe wel even de deur open, dan kan het wat drogen. Ik ben zo moe dat ik in de stoel in slaap val. U begrijpt nu dus ook waarom de afgelopen drie plogs zo lang op zich hebben laten wachten.
Janneke Lootens 
Geef een reactie