Opdrogende patio vanochtend. Maar warm genoeg om even buiten te staan met de slippertjes aan. Ik heb ook ineens een korte broek aan. Wat zijn dit voor temperaturen?Deuren op en werken. Lekker vanuit die stoel dus.Ik zie ik zie wat u niet ziet als u aan het werk bent. Daar ben ik me van bewust.Een schrijfsprint brengt me op mijn verplichte aantal woorden van de dag.Mijn outfit van de dag. Zoals u ziet, heb ik geen lange spiegel in huis. Dus ik moet me soms wat bochten wringen om op een foto te kunnen.Ik laad mijn sube-kaart op. Mijn ov-chipkaart, zeg maar.Dat doe ik dus in la loteria, waar ze loten van elk pluimage verkopen. Er zijn vaak oude mannetjes aan het kijken naar de uitslagen van de paardenrennen. En die kunnen in verwoed gescheld losbarsten als de uitslag ze niet aanstaat. Overigens zeggen ze altijd goedkeurend gedag als ik binnenkom. Dat dan weer wel.Het regent alweer vandaag en ik heb dus de regenjas bij me. Maar ik zit al wel in de bus. En die bus is dan weer niet ingericht op warme dampende mensen. Dus de jas. Moet. Uit.Ik voeg me bij mijn collegaatjes en we houden een vergadering in een koffiehuisje vlakbij de plek waar we straks Nederlandse les gaan geven. Er moet natuurlijk vergaderd worden over het naderende bezoek van de inspectie. Toch gaan de vergadering vele malen effectiever dan in Nederland, iets wat ik wel eens wijt aan het feit dat beide collega’s geen docentenopleiding hebben. Maar dit geheel terzijde.Milo mag deze week de brievenbus zijn. Uit het liedje van Annie MG Schmidt. ‘Gisteren zei de brievenbus: nou doe ik het niet meer, ik heb er schoon genoeg van, leg die brieven daar maar neer.’ Mijn kleuters zijn fan. Als ik dan weer thuiskom na de les, bestel ik voor de verandering eens mijn eten. Glovo is een soort thuisbezorgd en ik kan de fiets volgen die mijn eten aan het ophalen is.Ik schenk vast een wijn in. En ik fabriceer een plog. De laatste plog die nog redelijk op tijd online kwam. Wat er met de plogs erna gebeurde, zult u morgen kunnen lezen.De acht minuten van glovo zijn een rekbaar begrip, zoals u ziet.De fiets komt eindelijk mijn kant op. Nu gaat het snel met de minuten.Daar is ie dan. Rijst met vis. En stokjes.
Janneke Lootens 
Geef een reactie