De teamleiderskamer is drukbevolkt vandaag.

Vergadering met de resultaten van Joelles onderzoek. Mag ze even bespreken. En daar links ligt haar scriptie. “Zo ken ik je weer,” kon ik niet nalaten om even te zeggen. Toen ze hier nog op school zat, (oké, nu voel ik me oud) had ze altijd tien keer meer gedaan dan ik gevraagd had. 

De rest van de middag breng ik bij de kunstvakken door. Hier wordt gewerkt aan de aulastoelen door de derde klas. Ik bespreek wat leerlingen met de docent CKV. 

Achter deze tas zit Amy. Zij doet haar aardrijkskunde en vertelt daarnaast of we grappig genoeg zijn. 

Daar zit ze. 

Ruben drumt. Jacco zou ook graag willen. 

Arno doet een poging tot zingen. 

Koen niet.  

“Hee, doe je aardrijkskunde? Dan leg ik je graag nog wat dingen uit.”

Om 18:00 kijken we voetbal. Nou ja, als de stream meewerkt. 

Met pizza. 

En deze jongens kijken dus gewoon voetbal met juichen en een oranjeshirt en alles. 

Maar goed. We hebben ijs. Amy heeft ijs omdat ze het nodig heeft, heb ik van Amerikaanse series geleerd. En ik heb ijs omdat ik wel voetbal kijk, maar ook moet eten. En ik krijg niet eens een bierdouche bij een doelpunt en daar had ik nog om gevraagd. 

En toen dit potje. Dat Wessel en Arno wonnen. En we trainden ook nog cabaret.