Daar wordt een oude boom omgezaagd. Of we even om willen rijden. Nee dat willen we niet. Maar het moet toch. 

Presentatie van Bob en Ruben. En drie proefkonijnen. 

Deze krijg ik van Bea. Bij Frans aten ze croissants en ze dacht: laat ik er eentje meenemen voor mn vuilnisbak. 

Zo lief. “Moet we nou weer zo’n rotselfie van jou?”

Dan gaan we lunchen met alle teamleiders als afscheid van Bea. Ik leer intussen mn excell, want ik heb straks examen. 

Dat was dus niet nodig geweest. “Paul mag ik nog een keer?” Dat mag.

Weer gefaald. Jammerlijk. 

Thuis kook ik in aluminiumfolie. Vind ik moeilijk om te zeggen.

Dit komt eruit. 

En dit heb ik gekocht. Want ik heb het nodig. 

…

Ik kijk voetbal, Suerez, alles. En de teckel van Hugo Borst verdwijnt hier net weer uit beeld. Ik doe m’n uiterste best om hem een keer in beeld te vangen, maar hij heeft het steeds op tijd door. 

Poes wordt niet warm of koud van die teckel. 

Ik vouw ook de was op. Tijdens de voetbal. 

En ik was af. Als ik klaar ben, is het rust. Dat is voetbal kijken alsof je Clasie bent. Ofzo.