Goeiemorgen. Ik heb slecht geslapen. Ik dacht eerst aan wie er geslaagd zou zijn, toen aan m’n gemiddelde cijfer bij welke norm en de overige 7 uur dacht ik aan gedachten van allerlei pluimage, zoals daar is: mijn hypotheek, reizen door Argentinië, de komende diplomauitreiking, de afgelopen diplomauitreiking, de zin en onzin van snoozen, waarom een koe eigenlijk nooit echt een haas vangt.
Nou daar had ik geen nacht wakker van hoeven liggen. We gaan allemaal dood.
Deze norm voor vwo is precies een tiende onder de norm die ik nodig had voor een gezond gemiddeld cijfer.
Ik koop taartjes. Voor vanmiddag. Dit is het eerste cadeautje dat ik ga geven vandaag.
Ik rij langzaam naar school. Dat ligt vooral aan de auto’s voor me, want ik had juist de intentie om vroeg op school te komen. Deze schapen weten weinig van nachtrust, N-termen, gemiddelden en haast.
Fijn dat ik voor 3V eerst een toetsje heb. Jammer alleen dat ik me zo ontzettend zit op te vreten van de zenuwen. Maar ik maak wel een cadeautje. Daar heb ik even rustig de tijd voor.
Tweede cadeautje. Belofte maakt schuld.
In de koffiekamer bespreken we de leerlingen met een her. En de geslaagden natuurlijk.
2V krijgt ook een toetsje.
Niels en Maxime uit 4V denken op deze manier een hoger cijfer te scoren voor hun presentatie… 😉
Daar zijn de taartjes! Aischa mag ze geven aan Ceren.
Ceren is blij!
Deze zijn ook blij, alleen zie je dat nog niet echt. Vwo heeft best goed examen gedaan. Ik ben trots op ze. Zeven vwo’ers en zeventien havo’ers kunnen zich nog aansluiten door te slagen na een her. Mijn paniek van vanochtend bij de N-termen was een beetje voorbarig. Alles sal reg kom.
Jee.
Ik kom erbij, gaat gelijk los.
Os en Oz. Allebei heldhaftig blij.
#Selfie zonder inkijk.
#selfie met Kirsty. Zij mag volgend jaar.
En nu even met Os, Oz, Tom en Freek. Overigens is het uitzonderlijk dat Ozan iemands anders z’n chest aanwijst.
Dit baart me zorgen, gezien de WKpool.
Ik haal een milkshake. Vanille natuurlijk.
Dit bordje is waarschijnlijk neergezet door een cabaretier. Ik wacht namelijk zo lang dat de groene golf me geen tijdswinst op gaat leveren. Lachen in Zoetermeer.
Thuis schijnt het zonnetje nog mijn zolder binnen. Dus ik kijk Suits in het zonnetje met poes op bed.
Laura stuurt een herinnering. Was het 5V?
Poes is in een speelse bui.
❤
#blij
Dan bak ik eieren. Maar het is nog even zoeken in de koelkast, want ze hebben zich vermomd als prei. Hee, ik ben niet voor één gat te vangen.
Ik drink deze. Het is er wel tijd voor. Er komt ook nog nieuws van mentorkindje Wouter. Vorig jaar redde hij het niet. Dit jaar is hij geslaagd. Ik ben trots.
Na het opruimen en stofzuigen (wat een bedrijvigheid weer) kijk ik Brazilie – Kroatie. Deze man is mijn topscorer in de pool, dus hij mag van mij los. Hij lijkt er wel naar te luisteren.
Geef een reactie