Ohjee. De hooikoortspillen zijn op. Nu breekt de pleuris uit.

Ik haal vanochtend koffie op het station. Station? Ga je met de trein naar je werk? Ja. Dat verbaast mij ook. Maar ik doe het gewoon. 

Kan ik wel deze uitlezen. 

En hier ben ik al bij de metro. Om 8:07. Waarom ik zo blij kijk weet ik ook niet. 

Ik begin met de herkansers. We nemen rustig de examens door en ik probeer iedereen bij de juiste docent te krijgen. Dat levert veel drukte op en bovendien ga je mensen met een drama niet uitgebreid fotograferen. Dit zijn dus al mijn 4havo’ers die heel nodig een literatuurtoets wilden maken. Niet echt natuurlijk, maar ze doen het wel. 

De rest van de school heeft het minder druk. 

Van 3ha tot 5vw, alles op het gras. Door elkaar. 

En dan vertrek ik. Ik ga naar Eindhoven. Daarom moest ik vanochtend met de trein. 

Ik zit in de trein. 

Intussen wordt mijn lokaal bezet door socialisten. Nou dat heb ik gelukkig niet mee hoeven maken. 

Ik ben in Eindhoven. Welke kant moeten we op? Ik denk die kant. 

Pre-Guus-selfie.

Guus? Ja! Guus!

Aan alles is gedacht. Braziliaanse danseressen, lampionnen, bier en friet. 

We wachten nog even op Tanja. Ik ben verkleed zoals je ziet. 

We halen friet. 

En wie zie ik daar? Erik Fokkelman. Te bizar. 

Tanja, Dayenne en ik. 

Nielson. Again. Het voorprogramma. Heerlijk. 

Dan begint het feest. Is dat nou Jaimie van Direct? En Edwin Evers? En de drummer van de Golden Earring? Oke. Dit wordt bizar. 

Ik ben zo ontzettend dol op drumsolo’s. En dan nu vier tegelijk. 

JAaaaaaaaaaa. Daar is ie. 

Hij loopt honderd keer het hele stadion door. Deze man is fit, jongen. 

Zon, Guus en voetbal. We zijn blij. 

Nick en Simon! Zomaar in het publiek! En ze hebben toevallig een microfoon bij zich! Nee maar! Zing dan maar een nummertje mee. 

Pak maar m’n haaaaand. 

Stel niet teveel vraaaaaagen. 

Deze menigte he. Als die mensen straks nou asjeblieft om één doelpuntje mogen juichen…

Ik ben nergens zonder jouououououououououououou.

OMG Kane. Met een voetbalshirt met 14 erop! Wat origineel!

Kijk hoe blij. En Daan is er ook! Wat een feestje.

Laten we proosten… de hele band komt even voorbij lopen. 

De broer van Erik is zo mogelijk nog gekker dan hij. En Jasper! Alweer!

Wat een held he.

Ik wil je. 

Blijf bij me.

Wat zeg je?

Hou van me.

Ga nooit meer weg. 

Guus gaat even pauze houden. En wij kijken intussen even rustig de wedstrijd. Dat begint ook echt rustig. Er zitten her en der wat vrouwen op grond en alle mensen blijven bier schenken. Achter ons vertelt Erik de hele tijd dat hij het Nederlands Elftal zielig vindt. De strafschop doet weinig goeds. 

Maar dan Van Persie. Dit is na het juichen, want ik ga dan natuurlijk niet m’n telefoon pakken. Allereerst omdat ik het vergeet. Want: WAT? En daarnaast omdat men ook hier, volledig terecht, het bier streept. 

#rustselfie

Ik heb het gepubliceerde verhaaltje bij me. Eigenlijk voor Kimberley, die bij Tjalo in de klas zat. Maar ik had geen tijd meer vandaag, dus Kimberley moet even wachten. Erik zat ook bij Tjalo in de klas. En dat wil hij wel even lezen. 

Hij herkent het. Hij is blij. 

1-2

Holland. Holland. Holland. Holland. (etc.)

1-3 (hier is mijn batterij leeg. Het wordt dus 1-5, maar je hebt een beeld.)(Maar 1-5 is toch serieus niet normaal. Of wel?)

Na de wedstrijd: Dj Erik. 

En GUUS!

Ja, dan kan je los hoor. Sjongejonge.

En daar gaan we: Heeeeet dondert en het bliksemt…

Feestje.

#treinselfie