Het is ochtend. En ik zit met een probleem. Het kattenvoer is op. 

Kut.

Ik ga geen winkel beroven. Ik heb het koud en het regent. 

Dit weer he, heeft weinig meer met mei te maken. 

Nou. Daar hebben we dan ons leven voor gewaagd. Op zaterdag. Voor tienen. 

Er is in elk geval iemand blij mee. 

Maar zo vroeg in de supermarkt, dat levert bijzondere keuzes op. 

Stort gelijk weer in coma, die waus. 

En ineens heb ik de hele ochtend voor me. Dus deze. Op de bank. 

Dit dus. 

Je gelooft het niet. Maar het is nog steeeeeeds dit weer. 

Erik heeft een hoop mensen uitgenodigd. Allemaal met zijn tweeën. 

Nee joh. Ik maak maar een fatoe. Ik ben hier alleen met Erik. En hij zet ook best prima koffie. 

2272 woorden. 

Daarom krijg ik een boterham van Erik.

Een verrassingsboterham. Want met sambal en zilveruitjes. 

Erik werkt niet. Maar hij doet alsof. 

Hee jongens. Doe eens even normaal. Met zn tweeën. 

Ik ga in navolging van de Flow vaker dingen aan mensen geven. Dit is voor Christina. 

En dit zat ook in de Flow. 🙂

Ik neem de onschone trein. Iets met stakende schoonmakers. 

Daar is Christina! In Scheveningen. 

Die golven!

❤

Topsecretoverleg.

En Christina heeft er zin in. 

Eten!

Dat heeft ze lang niet gedaan. Zeg maar. 

De brownie staat als een huis. Serieus. Ik ben op de helft hier. 

We zijn klaar met ons overleg. En met eten. Dus we gaan weer naar huis. Met de tram. 

Ik ben op tijd voor de votes. 

Douze points? Doe even normaal alsjeblieft. Heb je genoeg voer voor morgenochtend? Geen grappen morgen. Dank u.