Goedemorgen. Eerste wat ik doe vanochtend is deze les maken en daarna geven aan mijn dolenthousiaste publiek van kleuters. Dit verhaal vinden ze ook weer schitterend. En ik moet zeggen, het spreekt inderdaad tot de verbeelding. Overigens wil geen van hen tuinman worden, dus zoveel inspiratie levert het dan toch ook weer niet op. Wat ze wel willen worden, weten ze ook niet, want als je brandweerman bent, ga je dood, dus ja dat is geen optie. Gelukkig hebben ze nog even en ze kunnen uiteindelijk ook niks bijzonders worden, of alles tegelijk, zoals ik.
Daarna richt ik me op deze jongen, want ik wil hem wel eens afmaken, deze week. Een project per week immers.
Daarvoor keren we wel weer vol goede moed terug naar dit project, want ja, er is roze wol nodig. Ik ga steeds even een beetje uithalen, maak een bolletje en knip dat dan af, anders is er geen beginnen aan. Met het vest aan, daar is het eerlijk gezegd een beetje te warm voor, maar ik laat me niet kennen, vertrek ik per taxi naar de plek waar ik gevoederd word. Lekkere groene boompies, jongens. En lekker weer. Merel is al op stoom geraakt, maar dat is ook niet zo gek. Door de regenbui moesten we de asado een paar uur uitstellen, dus ze heeft honger. Zo maar dit ziet er profi uit. Ze kan ook alles he. Het haakwerk mag altijd mee van Merel. Dan hoef ik lekker ook niet de hele tijd dingen te vertellen. Het is droog, en warm, maar een zonnetje zou op zich leuk zijn. Er waren tijden dat we ons ’s ochtends druk maakten om: ‘Gaan we gewoon fietsen vandaag met de regenjasjes mee, of toch maar cancelen? Misschien kan de groep ook om 14:00?’ Bizar hoe lang geleden dat lijkt, dat we ons zo druk maakten. Of ik dorst heb. Nou ja, altijd eigenlijk. We proosten. Op van alles wat er heel goed gaat, en op het leven. En de zon komt meteen aanschuiven. Tuurlijk, als er flessen opengaan, is ze er als de kippen bij. Hoeveel inspiratie deze plog toch niet op kan leveren, hè. Natas maakte een taart, terwijl ik haar kind voorlas over de tuinman vanochtend. We zijn net een community. Ik neem lekker weer een taxi naar huis. Ik heb eigenlijk nog een fiets bij Merel staan, maar die band is lek. Dus dat wordt een avontuur wat we deze week eens aangaan. Wordt vervolgd. Deze taxichauffeur heeft zijn handen drie keer met alcohol ingewreven in het stukje naar mijn huis. Zijn achterruit kan echter ook wel een doekje gebruiken…Kan ik mooi even Wie is de mol terugkijken. Ja, dit is vorige week. Dit was tijdens de terugblik. Mijn mol is er intussen uit.
Janneke Lootens 
Geef een reactie