U heeft geluk. Vriendinnetje Willemijn, Nederlandse tangodanseres in Buenos Aires, heeft ook de smaak van het ploggen te pakken. Vandaag dus voor u in dit theater: een dubbele plog. Lees hier haar beleving van 8 oktober 2019.
Ja dit is dus het gebruikelijke beeld intussen he. Deur open, in bed boekje lezen en zo langzaam wennen aan het feit dat de dag weer begonnen is en er wat van me wordt gevraagd.Ik stap gewoon maar eens in een bus. Niet een willekeurige natuurlijk. Ik moet wel ergens heen. Er staan wat fietsen op me te wachten.Ik kan nu mooi doen alsof dit mijn ontbijt was, maar ik was intussen al een paar uur op. Ik had een skype-les met een leerling. Ze woont in Amsterdam en haar Nederlands gaat met sprongen vooruit, maar ze heeft het liefst les met mij. En ik zit intussen ver weg. We hebben samen voorbereid hoe ze in het Nederlands aan haar vriend gaat vragen of ze een hond mag. Ik heb wel gezegd dat ik op geen enkele maier verantwoordelijk ben voor het resultaat.Deze fietsen staan op mij te wachten. Nou ja niet helemaal natuurlijk. Ik moest ze er zelf neerzetten. Met Alejo, die was voor mij gebleven.Ik moet nog even een balans zien te vinden tussen het gidsen en het ploggen. Tijdens mijn tours laat ik het fotograferen vooral aan de passagiers over. Dit is dus alweer in de pauze. Doe mij maar weer een cafe con leche por favor.Hoo, paniek, ketting eraf. Ik zou hem er weer om kunnen leggen. Maar ook in dit geval was het weer eens niet nodig. De passagier deed het zelf.De sfeer in Parque Lezama hangt er gezellig bij.Plaza de Mayo heeft ook een feestje waar de zon bij is uitgenodigd. Golden Hour staat Buenos Aires het mooist.Ik ben thuis, heb gedoucht en gegeten. En nee, ik ga nog niet naar bed. Want ik moet nog ploggen. En ik ga vanavond uit. Hier bestel ik twee empanada’s. Maar niemand komt ze brengen.Voor de oplettende kijker: jazeker is dit mijn skitrui van de skireis in 2015.Kijk, dit ziet er anders uit. De rokje en de schoentjes aan. Taxi aanhouden en heel Carrie Bradshaw naar de auto rennen.Ik ben in de milonga. Er gaat gedanst worden vanavond. Kijken of mijn kuiten echt zo getraind zijn door die fietstochten.Kijk nou eens, wie ik tegenkom! Willemijn. Vanaf hier dus kruisbestuiving tussen onze blogs. Naast haar zit Carlos. Die is ook al zo blij met de plog.Al lijkt hij zich hier ineens te bedenken. ‘Doe even mee Carlos.’ ‘Ohja.’Gaan jullie maar even dansen samen.We hebben een optreden van deze twee broers. Die dus ook samen tango dansen.Ik zeg wel even niks meer.En ik laat jullie lekker kijken.
Dus.En toen was er ook nog een orkest.Willemijn en Carlos weer dansen natuurlijk.Ik heb ook gedanst. Maar ja daar zijn geen foto’s van. Want dansen en ploggen tegelijk zit nog niet in mijn pakket. Komt nog wel.Het is intussen een uur of vier en Willemijn wordt gehaakt door deze man. Hij is oud-voetballer van San Lorenzo. Vamos Ciclon. Tijd om naar huis te gaan.
Janneke Lootens 
Geef een reactie