daarnet stond hier  nog
een glas, halfvol
tot hij iets tegen me zei

ik kijk op
het is leeg-
gedronken
en waarachtig, niet door mij

men kijkt mij aan; halfleeg is hier al niet eens meer de norm
en in mijn glas water enkel storm

ik slik een keertje
klein beginnen
mijn water wordt vanzelf weer stil

ik wou dat ik er meer van kon maken
maar behalve liefde
heb ik niet zoveel