We zitten samen mojito’s weg te drinken. Elke keer als ik denk, dit is de laatste, kijken we elkaar aan: nog eentje doen?
We praten nou eenmaal veel. En we hebben de tijd. We hebben alleen niet al te veel geld.
‘Vijfhonderd peso’s heb ik,’ beken ik.
‘Ik ook,’ knikt ze.
De serveerster komt met een brede glimlach vragen of we er nog eentje willen.
‘Dat hangt ervanaf,’ zeg ik. ‘Hoeveel hebben we staan?’
Ze komt terug van de kassa en glimlacht opnieuw. ‘Als je er allebei nog een neemt, sta je op 980 peso’s.’ Verstandige volwassen vrouwen zouden nu moeten zeggen: dan stoppen we nu, anders kan ik morgen geen eten kopen.
‘Doe maar,’ lach ik naar de serveerster.