Mijn zus en ik slapen in hetzelfde bed. Boven ons hoofd bevindt zich de slaapkamer die gedeeld wordt door drie vriendinnetjes. Slaapkamer is een groot woord. Waar alle andere mensen ter wereld vooral rustig gaan slapen in een slaapkamer, lijken deze meiden wel actiever te worden hoe dichter ze bij hun bed in de buurt komen. En dat het liefst middenin de nacht. Ze lopen heen en weer en maken een kabaal door hun schoenen op het laminaat en omdat ze uit hun bed lijken te springen.
‘Ah, ze gaan nog even hun paard uitlaten,’ mompelt mijn zus slaperig om half vier in de ochtend. Alsof ze het begrijpt.