De leerlingen van 2mavo zijn een verhaal aan het schrijven. Zelfs de Opperdyslect uit de klas zit driftig te typen achter zijn laptopje.

‘Mevrouw,’ roept hij me bij me. ‘Is dit wat?’

Ik lees over zijn schouder mee, zie een zeer creatief geschreven brij aan woorden. ‘Je kunt nog net wat meer zinnen maken, als je hier en daar ook een zin afsluit met een punt,’ zeg ik half grappend, half motiverend. Hij lacht en knikt. ‘Dat vind ik wel moeilijk.’

Zijn buurvrouw is al klaar.

‘Kun je me helpen?’ vraagt hij haar. ‘Ik moet punten zetten. En dat lukt niet. ’

Ze kijkt hem even bevreemd aan. Dan wijst ze op zijn toetsenbord de punt aan. ‘Daar,’ helpt ze.