Pleun heeft een nieuwe jas aan vandaag. ‘Mevrouw, ik heb een nieuwe jas.’ Het is een lange regenjas, langer en wijder dan een trenchcoat, maar Pleun is een wijf bij wie alles staat, dus hij staat haar prachtig. ‘Voor een potloodventerjas staat hij je goed,’ vind ik.

Na het lachen gaan we debatteren.

Pleun staat op. Ze heeft haar jas nog aan. Tegenover haar zit een sterk team. Dat ze durft op te staan, is al te prijzen. Als ze haar argument heeft uitgesproken, gaat ze zitten. De tegenpartij is aan de beurt. Dave steekt zijn vinger op, ik knik hem toe.

‘Ja,’ begint Dave terwijl hij opstaat. ‘Voor iemand in een potloodventerjas kom je overtuigend over.’