Weet je wat het was,

ik wandelde een ochtend door de stad die nu ook een beetje van mij is.

Ik luister naar de jazz van deze band in de winkelstraat. Weer zon. Ik heb altijd geluk.

Ik wacht op Edu op de bekende plaats. Vlakbij zijn werk, spreken we altijd in de lunchpauze hier af.

Lunch met vlees en bier, afscheid, liefde, oh wacht even.

Lunch, afscheid, liefde en San Lorenzo.

Dan ineens op het vliegveld. Tranen.

Dag lieverd. Tot heel gauw ziens. Einde van een reis. Einde van een plog.
Geef een reactie