Weet je wat het was,

het was vandaag openhuizendag. Nou heb
ik een huis en dat is voor mij helemaal niet open, dus het is misschien vreemd
dat ik nou net aan deze dag mee ga doen, maar ik ging kijken met iemand anders
in mijn huisgezelschap die wel op zoek is naar een nieuw huis. En we kwamen wat
bijzondere huizen tegen, dat kan allemaal in Zoetermeer, blijkt maar weer.

Ik werd voor al mijn inspanningen bij het huizen kijken
beloond met een latte macciato en een broodje kroket.

Er wordt trouwens de hele dag een hoop gelachen in mijn
appgeschiedenis, vooral door Renata, zelfs als ik met haar skype. Daar moet
Willem dan weer om lachen.

Er werden cadeaus gehaald, pielewaais ontweken

en
boodschappen gedaan, dus er was een druk programma zo op de zaterdag.

En dan moest het leukste nog beginnen. Ik ging onderweg naar
de verjaardag van Dayen. Daarvoor was natuurlijk dat cadeau.

Het bijzondere
was, dat de vriend van Dayen, Guido, ook jarig was en dat ik die nog nooit had
gezien terwijl ze toch al jaren wat hebben. Wij zijn echter beide reislustige
types, dus we ontweken elkaar gewoon al die tijd.

Wat een drukte.

Het was erg gezellig en van
dat rode goedje vloeide een hoop.

#selfie met Dayen.

Joop en Gerda gingen mij gewoon lekker naar Gouda brengen,
dus was dit ineens mijn taxi.

Vanaf Gouda kwam ik zonder problemen in Zoetermeer, maar
vanaf daar was het moeilijk om bij mijn fiets te geraken. Randstadrails stoppen
om een uur met rijden. Dus ik ging lopen. Maar ik moest intussen ook heel nodig
naar het toilet. Gezien het feit dat er weinig toiletten aan de kant van de weg
staan, heb ik heel lang heel moeilijk gelopen. Tot ik bij het Stadshart
aankwam, ik de Queen of hearts binnenliep, direct doorstoomde naar de wc,
daarna aan de bar plaatsnam en bij Gijs een rode wijn bestelde. Toen voelde ik
me meteen een stuk beter. Omar en Mo hadden nog een heel onsamenhangend verhaal
over Marokkanen en vooroordelen, maar ik weet niet of dat nou onduidelijk was
doordat ik of doordat zij iets teveel alcohol genuttigd hadden.

Ik vond het
tijd om verder te lopen naar mijn fiets. De tijd haalde me halverwege in, zodat
ik ineens om vier uur thuis was. Doe maar duur.
Geef een reactie