Weet je wat het was, 

ik was dus vrij vandaag, want vrijdagis mijn vrije dag. Ik hoor in mijn hoofd nu ook mensen, vroegere collega’s van
mij dit vertellen: ‘Nee dat is mijn vrije dag.’ Die waren af en toe behoorlijk
vermoeiend, maar niet zo vermoeiend als de collega’s die ook nog erbij vertelde
waarom ze een vrije dag hadden, want die dag had dan bijvoorbeeld een functie
gekregen. ‘Ouwelullendag’, (de dag waarop ze zich ineens naar hun leeftijd
gingen gedragen??) of nog erger ‘Papadag’ (want de rest van de week heeft dat
kind vooral een mama??). Bij mij is het mijn schrijfdag, niet omdat ik maar een
dag in de week schrijf, maar wel omdat ik me op die dag echt ga richten op alle
schrijfopdrachten die ik mezelf gegeven heb.

Echter vandaag was het, op de dag van de Grote
Stroomstoring, (moet hij in het rijtje Overstroming? Die van Limburg bedoel ik
dan he, want die van Zeeland zijn we allaaaaang vergeten), tijd om mij in een
assessment te storten, zodat ik me kan bewijzen als zijnde zelfstandige docent.
Gelukkig kreeg ik koffie en kon ik me goed concentreren. 

Wat er verder van het
assessment gekomen is, vertelt het verhaal niet, dat zal maandag duidelijk
worden.

In elk geval had ik helemaal nergens meer zin in toen ik
thuiskwam en verveelde ik mijn huisgenoten met liedjes van Zelda. Ik had ook
wijn en frikandellen, dus het werd nog een leuke avond. Van schrijven kwam
helaas weinig, zodat ik intussen ook de Ouwelullen en de Papa’s ga verdenken
van een verzuimd takenpakket op die ene dag. Misschien moet ik even kijken of
het volgende week wel werkt, die ene vrije dag, Tot die tijd doe ik er nog geen
uitspraken over.

Verder zal ik jullie nog even vermoeien met twee pareltjes van Medieval Problems.

Ik ga stuk.