Goedemorgen. Wat zal ik dit uitzicht gaan missen straks. 

Ik leg aan mijn porteño uit wat pindakaas is, want dat had ie gezien op mijn blog. Je kan het gedichtje hier lezen. 

En wat een frikandel speciaal is, want heee die mis ik echt. Ik snap sowieso niet dat ie een paar dagen in Nederland was en hem niet gegeten heeft, maar dat geheel terzijde. 

Dit gebeurt er intussen in Nederland.

En als ik zo de andere foto’s bekijk die ik van jullie binnenkrijg, verbaast het me nog dat Tarik op tijd voor het acht uur journaal in de studio was. 

En dan nu iets wat oorzaak-gevolg zou kúnnen bevatten. Ik drink dit glas leeg. 

Ik pak mijn telefoon, hij glijdt uit mijn handen en ziet er vervolgens zo uit. 

Argentijnse patio-stenen zijn onverbiddelijk. 

Dit is het gezicht dat ik na een Nederlandstalige scheldkanonnade (ze verstaan me toch niet, dus ik heb ook woorden gebruikt die ik nooit meer gebruik) nog trok.