Eerst koop ik een croissant. Die zijn op dus de bakkersvrouw geeft met de croissants met chocola. Vervelend. 

Een stiekem kijkje in ma clase. Fatoumata zit op links. Daarnaast Victoria, die moet niesen, hoe krijg je het in een shot en daarnaast zit Sophie. Naast Sophie zit Eighleen (eigenlijk bleek later dat je Aylin schreef, had ik kunnen weten, zo heet een oud-leerling ook, maar goed, in het verhaaltje heet ze Eighleen, dus ik laat het maar zo) en die zie je nu net niet. Zo jammer, want ik kreeg veel vragen over een foto van haar. Misschien morgen. 

Schoon toilet op school zonder kakkerlakken. Waar kom je het nog tegen. Even uitgebreid van genieten. 

Thuisgekomen zet ik strandvoer klaar. Sophie en ik gaan naar het strand. 

Dat is nog niet zo makkelijk. De metro’s en trams heet hier allemaal metro. En dit kaartje is nog niet eens zo duidelijk. Er ging dus iets mis. In elk geval troffen Sophie en ik elkaar een half uur na de afgesproken tijd op het strand. 

Zo zit de boulevard eruit. 

En zo het strand. Lekker leeg he. Nou bij het water is het superdruk, maar op dit zand kun je niet lopen. Te warm. 

Ik ben op het strand. 

Ik ben verwilderd en al uit zee. 

En tijd om weer naar huis te gaan. Ineens snap je ook waarom die Spanjaarden pas om half tien eten. Ik kan er wel aan wennen.