First day to school. What do you wear? Tel daarbij op dat het 35 graden is en je krijgt dit. 

Ik haal een croissant bij de bakker.

En dit. 

De ingang van de school. 

Kijk eens aan. Mensen op het schoolplein, alles. Sommigen worden door moeder gebracht (geen grap).

En ik sta weer buiten. Moest m’n telefoon uit? Nee, maar ik dacht gewoon niet aan ploggen. Ik dacht aan wat ik moest vertellen als mijn beroep (existentiële crisis nr. 1: Wat ben ik?) en wat ik moest zeggen als ik wilde vragen hoe oud iemand is (ik wil dat helemaal niet vragen) en ik moest gelukkig ook nog iets zeggen over honden en katten en het drinken van water. Niet helemaal zonder gevolgen dus, die Duolingo. Morgen meer over de school. Dan ben ik minder verbaasd. 

Toch best blij. 

Ik doe boodschappen. Cebollas zijn alleen in grote getale te koop. Dan hoef ik ze niet. 

Handig. Doe eerst boodschappen en laat de sleutel onderop in je tas zitten. Dan kan de overbuurman van 79 lekker onder je rokje kijken als je een kwartier staat te zoeken op je hurken. 

Thuisgekomen blijkt er een nieuw huisdier te zijn, dat helaas niet dood is. De kakkerlak. Verscheindene mensen raden mij aan hem te vergassen. Een foto maken is teveel gevraagd. Hij is helaas ook niet dood als ik het appartement verlaat. (Exisentiele crisis nr. 2: Ik ben een bange schijterd).

Dit ga ik niet lopen, ik neem de metro.

Heb ie m. Bijzonder hier: de metro heeft een tijd en die verandert om de minuut. Niet zoals in Rotterdam, van 15:57 naar 16:06 naar 16:13 en ineens sta je een half uur te wachten. Nee, hier gaat ie van 15:57 naar 16:06 naar 15:48 naar 15:52 en uiteindelijk komt ie om 15:49. Heel vreemd. 

In de stad eet ik deze. Hee, ik zie slippertjes. Van een ander meisje. Zou ik vrienden hebben gemaakt?

Nee joh. Valgespeeld. Weer een oud-leerling. 

Joelle is hier al eens geweest voor langere tijd en laat me de markt zien. 

Best mooi voor een markt. 

Deze foto maakte een meneer met een enorme camera ook. Hij had er wel oog voor. 

Dit plein heet het negertje. Kan gewoon. 

Heb je het negertje. Neefje staat in Brussel. 

Zie je: ik verzin het niet. 

Muurschilderingen. 

De poort van de vesting. 

#selfie met Joelle.

Kathedraaltje. 

Ondergescheten meneer in een fontein.

Andere kant van de kathedraal. 

Binnenkant van de kathedraal. 

Hier maken ze een soort notenmelk. Heb ik van horen zeggen hoor, dit is alleen nog maar de verkennende tour. 

Het smalste huis van Valencia. Dat wil ik wel geloven. Geen twijfel hier aan deze kant van de groep!

Mooi plekkie om even uit te blazen. 

Waarom deze niet in de breedte gaat, weet ik niet maar ik ben moe en ik wil slapen, dus u draait uw hoofd maar. Geen tranen vandaag. In beeld dan. En zon. Nu tevreden?