Er was eens… een nieuwe dag. Eerst maar eens boodschappen doen. Ik voel me van harte welkom in de Albert Heijn, maar ik heb wel het gevoel dat ik eerst een duo lingo moet volgen voor ik hier binnenkom.

Keuzes, keuzes. Ik moet ook alles zelf doen. 

Dit is het geworden. Was de goede keuze. Maar dit is toch een toetje?

Ja maar ik at eerst dit. Maar hee. Ik haal foto’s door elkaar. Dit is pas ’s avonds. Ik was onderweg van de Albert Heijn. Ohja. 

Ik ben nog altijd in Rotterdam. En als ik hier langskom vanuit de Albert Heijn, heb ik ineens een heel goed idee. Ik ga bij Arno langs. Want die woont hier tegenwoordig in de buurt en wie anders gebruikt het woord ‘tof’?

Ik zie ook een soort Marloes met honden. Maar een beetje anders. Marloes. En de honden. 

Hee Arno is thuis. #selfie!

En Tom is er ook! Zo leuk. 

Wij wilden net beginnen aan onze geheime quest. We hebben een brief met opdrachten. Het is een avondvullend programma, dus blijf nog even. Oke. 

Het gaat zo. We zetten eerst goede muziek op, zoals Scooter. En dan gaan we onszelf in het zweet werken. Doe je mee? Nee dankje, ik kijk vanaf deze bank. 

Wij zitten liever op de grond. Vreemd huishouden. 

Kijk hoe blij we zijn. 

Hoo, gaat niet tegelijk boys. Even in de maat blijven. 

Links Arno. 

Iets met Mekka. Mooi vloertje trouwens.

Kijk maar dit ziet er gekalmeerd uit. Er is zitplaats voor tien man in deze kamer, maar daar maken deze jongens geen gebruik van, hoor. 

Kijk. Gedoucht en rustig. Nou ja. Er wordt gefifaat. Dus rustig… is anders. Maar geen vuiltje aan de lucht verder. Sterk verhaal dit.