Vandaag zijn er een hoop taakjes. De eerste: oud-papier. 

De tweede: de auto naar de garage.

Hij moet daar even blijven, dus ik krijg een leenfiets mee. 

Op de fiets zie ik dat Leiden volstroomt. Met nieuwen. 

Kijk dat ik als werkloze nou de weg kwijt ben, maar Deezer is het ook verloren, hoor. 

Taakje 3: meer verhuisdozen. 

Taakje 4: de Action, maar daar hadden ze niets van mijn gading. 

Elcidkleur is gewoon roze he dit jaar. Ohjo. Zo’n tas. Wil ik echt hebben. Hij ligt hier zomaar… zou ik? Nee kan niet. Maar… Nee. Hij is vast van het meisje met het zebrazadel. 

Is dit echt alweer 14 jaar geleden? Zei ik dit hardop?

Dit stalen ros is weer even de mijne. Ik ga terugfietsen naar de garage. 

En gaan. 

Waarom hebben ze dit alleen bij fietsstoplichten. 

‘Ga jij daar staan dan maakt mama even een foto met de Ipad. Leuk.’

Het waait zo hard dat deze boom gewoon ter plekke in tweeën splijt. Ik ben nu van de schrik aan het bekomen. 

Veilig weer thuis. Moena komt thee drinken. 

Thee wordt ineens wijn hier. Echt bijbels hoe dat gewoon gaat. 

Moena wordt afgelost door Annemiek en Boris. Ja hoor eens, dan kook ik wel even. 

Boris maakt deze foto dus het is geen selfie. Voor de verandering. 

Dit wel. Van Boris. 

Annemiek en Boris vinden Poes erg lief. Dat is mooi. 

Misschien mag hij wel een jaartje bij hen wonen…

Poes vindt het allemaal prima. Wordt gewoon per opbod verkocht hier. Maakt hem niks uit. 

Ik ga gewoon nog even een tochtje maken. Ik stap hier in de trein. 

En ik kom hier weer uit. 

Alpha-cursus, wat is dit allemaal?

Brandgrens. Kom ik ineens tegen. Hier voor jullie Rotterdamse culturele vorming: linkje. En dan ga ik nu slapen.