Ontbijt in de zon. 

Mijn Spaanscursus handelt vooral over drinkende dieren. 

Al die beesten zitten aan het water. 

Of aan de melk. Ze sterven van de dorst. 

Maar het kan nog gekker. In welke wereld zal ik ooit deze zin moeten fabriceren?

Echt blotevoetenweer vandaag. Er zit een vlieg op. 

Deze poes in de tuin is niet erg te spreken over het blotevoetenweer. Of in elk geval niet over de blote voeten die dat soort weer met zich mee brengt. 

En deze poes zoekt het hogerop. Ik zou graag iets Spaans erbij zetten, maar dat kon alleen in het geval dat hij een bak water leeg stond te tanken. 

Gelukkig komt mama. We gaan aan de shop. Dat wil zeggen: mama gaat aan de shop. Ik loop vooral mee. Ik zie een heel leuk rokje. Straks maar eens kijken of ik nog ongeveer zoiets in de kast heb liggen.

Tijd voor koffie. Met een hartje. 

Mama ook een.

Ik ben gematigd blij. 

Mama past sandalen. Ze koopt ze ook daarna. Het meisje van de sandalen heeft zo haar eigen gedachten. 

Tijd voor ijs. 

We worden omsingeld. Door politiehelikopters. Naast ons staan politieagenten. Mama hoort de walkietalkies. We horen ook een blokfluit. Die is iets minder indrukwekkend. 

Bij de Burcht. 

Ik laat m’n ogen testen. Je moet wat als je ’s avonds niet veel meer ziet. Ik heb bij allebei de ogen niet genoeg min voor een bril. Da’s eigenlijk ook wel weer lekker. Ik zag mezelf al weer een bril moeten uitzoeken. Dus dan maar elke avond slecht zicht. 

‘Zal ik naar huis gaan?’ vroeg mama. ‘Of zullen we in de zon een wijntje?’ vroeg ik. Deze wedervraag werd instemmend beantwoord en daar zitten we weer. 

Ik ben blij. 

Mama op de bus gezet en nu ben ik weer thuis. Poes wil eens even weten of er ook nog iets te beben valt. Agua ofzo. 

Nee, wel bier. Van de buurvrouw. We roddelen even het hele hofje af. Flink wat los-vaste relaties, wat nieuwe relaties en wat sterke verhalen. 

De buurvrouw haalt ook wat bloemen van een struik voor in de thee. Tuurlijk. 

Dan ga ik nog even op pad. Ik heb een reddingstaak namelijk. 

Mooi Leiden. 

Oh er wordt weer naar hartelust getrouwd op de Zijlpoort. 

De sleutel tot succes. 

Lukas! Die moet gevoederd. 

Yo. Hij zit er chillend bij op z’n toilet. 

Lekker veel voer, zei Marcus. Nou maar hopen dat ie niet boulimiaans is want dan kan Marcus morgen opruimen. Overigens had hij nog genoeg water. 

Zijlpoort. 

‘Ben je daar weer? Hoe komt het toch dat je al die dieren te drinken en te eten geeft en mij vergeet?’ 

Ik kijk Harvey.