Goeiemorgen.

Mijn antwoordtweet wordt weer beantwoord door de bedenkster van de plog. Ik ben een blij mens.

Tijd om muffins te bakken. Dat doen we digitaalgestuurd. 

Muffins zonder bloem, zonder boter en nagenoeg zonder suiker. (Ja, het zijn ik-ga-bijna-trouwen-muffins. De eetster moet vandaag in een jurk.)

Ziet er best beslaggelijk uit. Het voelt alsof je er een badkamerkast mee dicht kan kitten, maar hee, misschien is dat juist goed.

Eerst maar eens ontbijten met dingen die wel normaal smaken. 

Dit zijn ze! Collega Mark zou zeggen: fijn dat je je ontbijt hebt opgeboerd, ik had liever gebak gegeten. We eten ze op bij de koffie en de thee. En eigenlijk vallen ze best mee. 

Dan verzamelen we ons bij de bruidsjurkenzaak. 

#selfie

Bruidsjurken.

Er is er eentje zenuwachtig. 

Er zijn erg veel mensen in deze kleedkamer. Christina en ik zien dit. Daarna zijn er een heleboel foto’s gemaakt. Die ik allemaal niet mag laten zien. Dat hoort zo. Dat brengt ongeluk.

Maar dit gezicht spreekt boekdelen. En ik kan vertellen dat ze erg mooi is in haar jurk. Ook in haar spijkerbroek overigens.

Christina heeft eindelijk koffie. 

#selfie

Na Anne en Max neem ik de trein. Naar Amsterdam. En met mij nog 83 miljoen mensen. 

Maar ik kom uiteindelijk aan in onze hoofdstad. 

Veel toeristen, weinig oranje 😉

Lekker druk hoor, hier. 

Hee, ik ben een paar dagen te vroeg. 

Dit was een bordeel. En nu is het het huis waar Anouk woont. 

Ja het is er wel op vooruit gegaan. 

Je staat gelijk in de keuken. 

En Anouk gaat gelijk koken.

Ho eens, zoveel gooit mijn moeder nog niet eens op mijn bord. 

Zo dat ziet er beter uit. 

De rondleiding door het huis gaat verder. Elke verdieping bestaat uit één kamertje en daarnaast een wc met douche (denk: bordeel). Dit is logistiek wel een probleempje, vind ik. Anouk heeft inderdaad was hilarische momenten die ze bespreekt aan de hand van deze deur-trap-combinatie. Deze momenten vinden altijd ’s nachts plaats.

Er is ook een kelder. Daar staat de tv. (Maar goed ook, want we gaan Magic Mike kijken, zoals heel vrouwelijk Nederland als ik mijn timeline mag  geloven) Naast de bank is de kamer van Herman. 

Dit is de kamer van Herman. Ik voel me gelijk thuis, met zo’n wc naast de bank. 

Anouk en ik doen Yin en Yang na. 

Nouk vertelt me van een app die je verplicht om water te drinken. Omdat ik ervan uitga dat ik me niet zal hechten aan een plant, noem ik m Jack. Hij is dus ook gelijk heel lief. Ik heb erg veel met deze plant en geef m gelijk veel water. (Het helpt wel dat Anouk niet drinkt, omdat ze roeit. Ik vraag me af of ik het morgen ook zo goed volhou. Wijn en bier tellen niet mee namelijk)

Deze zak met wokkels is leeg. Net als het leven van Magic Mike. (Dit is een vergelijking)

Als ik naar het station loop zie ik dit. Dit vind ik mooi. 

Naast het station ontdek ik de fietsendraaimolen uit het boek ‘Je blijft’ van Anna Drijver. Mooi boek.

#selfie in de trein. Waarop het lijkt alsof ik een snor heb, maar… dat is een illusie.