De dag begint met een wachtrij. Laura belt om negen uur in en verbaast zich erover dat ik nog niet in de wachtrij sta. Zij gaat er gelijk in, doorgewinterde kaartjeskoper als ze is. 

Ik blijf nog even liggen.

Zoals je ziet ben ik dus toch rechtop gaan zitten, maar heb ik vanuit mijn bed kaartjes geprobeerd te bemachtigen. Het is niet mij maar Laura gelukt, dus vandaar deze facetime-afbeelding. 

Ik koop een Iphone5. Tuurlijk. Spaarprogramma’s alles, en ik geef op een dag even 200 euro uit aan een concert en een telefoon.

Ik drink koffie met Christina. En praat mijn koopverslaving van me af. 

Een telefonische verjaardag. Van Dayenne. En die kruimels brownie heb ik laten vallen. Gulzig.

#selfie met Dayenne. Daarachter zijn wij samen te zien in beter tijden. En minder kleren. 

Deze kaars zorgde er bijna in zijn eentje voor dat we met man en muis vergingen. Maar we hebben alles op tijd kunnen blussen. 

Tijd om de kroeg in te gaan. 

Bij Olivier schijnen altijd roze olifanten te hangen. Ik waag het te betwijfelen. Maar vanavond zie ik ze wel. 

Je kan ook dubbel zien hier.

Laatste ronde. En dan nu naar huis.