payday

Net als in de bibliotheek moet ik hier ook bij elk bezoek aan een kantoorgebouw mijn paspoort laten zien en mijn tas laten controleren op laptops en telefoons. Ik geef op een dag in drie verschillende gebouwen les. De receptionisten kennen me. Begroeten me met ‘hola profe,’ wat zoveel betekent als ‘hoi juf’. En toch moet ik elke keer mijn paspoort laten zien.
Vandaag is het payday. Ik mag mijn geld van een halve maand werken op komen halen in een ander gebouw. Een envelop ligt voor me klaar bij de receptie. Vijfentwintig briefjes van 100 peso’s. Ik zeg mijn naam en ik krijg hem zo mee. Geen paspoort, niks. En deze man heeft me nog nooit gezien.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.

%d bloggers liken dit: