Weet je wat het was, 

vandaag gingen we met een groot zeilschip de zee op. De eenden lieten we thuis. 

We zeilden niet, want er was geen wind. 

En we mochten in elke baai zwemmen. 

Laura is er al in. 

Ik stond foto’s te maken. Maar er was een fotograaf, dus ik mocht er gewoon inspringen. 

Ben ik al!

Kijk d’r gaan. 

Andere baai.

Ander zeilschip. 

De selfiestick in actie. 

Zo ziet dat er dan uit. #filtertje #erykahbadu

Goed blijven drinken. 

Ik blijf hierachter even drinken. Oke. 

Ik blijf maar drinken. De grappen zijn snel gemaakt, ik weet het, maar echt, ik zit nog aan de antibiotica. 

Land in zicht. 

Daar gaan we even aanleggen. 

Veel te warm naar onze zin, dus we lopen weer naar de boot. 

Onze papperazzi heeft ons alweer in het vizier. 

Oke, we lachen nog wel even. 

Dichter bij elkaar. 

Joehoe, kijk hier. 

Met je zoute bikini!

Twee vingers in de lucht. 

We zijn een dankbaar onderwerp voor de fotograaf. 

Yo Lau.

‘Wat?’

Ik blijf drinken. 

Zon gaat onder. Prachtige dag. 

Bodrum. 

We krijgen nog een keer te eten. En eindelijk kijk ik daar eens blij bij. 

En dan nog even wifi, in de onderlobby, vlakbij het turkse stoombad. Daar werken mensen die goede tips hebben. Altijd.