Weet je wat het was, 

na Pisa was het volgende item in onze reis: met de trein naar Cinque Terre.

We hadden gestempeld dus er kon niks meer misgaan. 

En dat ging er ook niet. We reisden rustig met de trein richting La Spezia. 

En na heel lang zoeken, met Jozef en Mariataferelen, vonden we een b&b naast de markt. 

La Spezia is warm en ligt aan zee. 

We doken dus direct op een terras. 

Van een wat rommelig tentje. 

Waar een haventje aan lag. We kochten kaartjes voor een boottocht naar Portovenere. Voor een kaartje naar Cinque Terre was het te laat. 

Deze meneer en de hond gingen ook mee. 

We zaten al snel op de boot.

Met selfiestick en al. 

Er waren er meer zo optimistisch. 

We zagen wat Zelda-inspiratie. 

Land in zicht. 

Er was veel wind in het stadje. 

Maar het tochtte ook, want het raam stond open. 

Gelukkig is er zon. 

En dus, zoals ik al zei: wind. 

Lekker wapperend haar. 

Mooi uitzicht. 

Van daarboven. 

Van daarboven kwam ook wat oudere mensen. Strompelend. 

Christina helpt ze naar beneden. 

De kerk die bovenop de rots staat, biedt plaats aan een kerk. 

Met mooi uitzicht. 

En weer die slotjes. 

Het levert wel mooie foto’s op. 

Maar het is wel afkomstig van mensen die niet los kunnen laten, natuurlijk. 

Wij laten alles los. 

Niet heel moeilijk hier, lijkt me. 

Fijne straatjes. 

Ik ben in Italie. 

We zijn op tijd voor de boot terug. 

Wat een overwachte, leuke dag.

We hebben erg veel behoefte aan deze dingen. 

En aan deze. Die laat overigens even op zicht wachten. 

We hebben nog een druk avondprogramma. Gisteren in Pisa hebben we een oplossing gekocht voor onze droge haren. 

Dat gaan we in ons haar smeren. Let wel: het hele potje. 

Mijn haar zuigt alles direct op. 

Christina’s haar gaat alleen maar meer krullen. 

Morgen het eindresultaat…