Weet je wat het was, ik ging naar Leiden,

met de bus,

om mijn startnummer op te halen. 

Gelukt. 

Daarna at ik soep, bij Anne en Max, want ik ging nakijken. Een jaar geleden vierde ik hier nog dat het de laatste keer nakijken was. Niets is wat het lijkt. 

Daarna pakte ik een random trein. Hij bleek naar Utrecht te gaan. 

Toen ging ik maar bij Dayen langs. Die had zulke grote bomen voor d’r raam staan. 

Guido was er ook, maar die staat nergens op de foto. 

We gingen samen op weg. Naar Amsterdam. Want we hadden ons boek uit. Eh ons pak papier.

Wat een mooie stad hè.

Lijkt wel Parijs.

En lijkt wel zomer. 

Amsterdam Instagram. 

We hadden leesclub in een vaag hotel. 

Waar dit de bar was. 

En dit de lounge. 

Altijd een avontuur als wij samen weg zijn. 

Hee, wie herkent deze helden? Van de snijtafel. 

In de pauze haal ik bier. 

De broers Heerema van Voss signeren onze boeken. De boeken die we eindelijk nu in handen hebben. We zijn van het pak papier af. 

Wie we daar hebben. Farao Arjen Lubach. Wat een feest van herkenning vanavond. 

Ik hang weer de vervloekte toerist uit, ook op de terugweg. 

Maar ja, als je wat leuks doet, moet dat gelijk geplogd. 

Dam. 

Ik red op een haar na de laatste bus naar Zoetermeer. Een nippertje.