Weet je wat het was, ik stond supervroeg op want ik ging
weer een poging doen in Beverwijk wat Nederlandse taal te doceren. 

Het weer was
omgeslagen van ‘best te doen’ naar ‘volkomen kut’.

Van het lesgeven zelf heb ik weinig plaatjes geschoten, maar
dat was ook helemaal niet nodig, want het ging vanzelf voorbij. Er is over de
resultaten nog weinig boeiends te melden. 

Ik ging daarna naar de bibliotheek om
nu op de pas van Anne de biografie van Bernhard te lenen, zodat ik thuis
telkens wanneer ik maar wil kan lezen over de bijzondere prins. Dat is nog iets
makkelijker gezegd dan gedaan, want er is weinig tijd en rust om over wie dan
ook te lezen. 

Ik zag in de bieb ook dit boek, dat me aan een bepaalde
Argentijns figuur deed denken en ik wilde in principe toen ineens best wel weer
terug. Heb ik vaker de laatste tijd.