Sjonge wat is dit weer een goedemorgen zeg. 

Stampvol perron. 

Krijgen we nou? Wat doe ik in het verleden?

Ik zit weer in mijn eentje selfies te maken.

Deze muts wil niet op de foto. 

Ella tampoco.

Ah, ik kom de klas in! Eindelijk weer leuk. Nee, joh, niet hier, want Stam mag je eigenlijk niet storen. 

Die heeft teveel aan zijn hoofd. 

‘Mevrouw, veegt u staand of zittend?’ He, fijn dat ik er weer ben. 

Zulke rare praatjes doen me gelijk aan Elly denken. Dus ik teleporteer naar mijn nepmoeder. Waar de kratten staan opgestapeld.

En de tuinkers drie centimeter hoog staat. 

Voorgerecht a la Ed. Omekot. 

En kip. Heeeeeerlijk. 

Ik loop naar station Den Haag. Om de metro te kunnen nemen moet ik de laatste vier euro die ik heb op mijn rekening op mijn ov-chipkaart zetten. 

Daar staat nu 28 cent op. In de plus. Dus ik kom thuis. En dat is echt geweldig nieuws. Ik had het ook niet meer verwacht.