Terwijl ik weer eens de hond uitlaat…

…komt er een heel blije foto van mijn oud-collega’s binnen. 

Echt een aanmoediging om maar weer eens wat te gaan schrijven. 

Nou ja, niet zo hard werken, ik ga wel even Zelda spelen. 

Hahaha. Even heel lang. 

En daarna naar Rotterdam. Mijn leven is soms ook een quest. 

Ik moet even op Marloes wachten, en iemand vraagt of ik op hem sta te wachten, dus ik vlucht een boekwinkel in. Ik had ook een compliment in ontvangst kunnen nemen, maar dat is lastiger. Dus. Ik wil dit boek wel lezen. 

Loes, schenk maar in. 

Hippe pizza. 

Twee vingers in de lucht en rennen. Want we zijn laat voor ons avondje uit. 

Eenakterfestival. 

Over #selfies!! Omekot. 

Het is supergrappig,

superstrak

en superstoer. 

Stel je gaf hen les. #Geluksvogel. 

Ik wilde met deze cuties op de foto. Regelt mijn personal assistent, Marloes, even. 

En met deze. 

Zijn er nog meer cuties? Hier niet. 

Nou met deze wil ik nog wel. 

Kijk hoe blij. 

Ik heb trek in het verbranden van mijn gehemelte met een kaassoufle met Marloes en Wessel. 

En een ritje in de metro met Reinout. En toen zag ik de maan. Ergens in het midden zeg maar.