snijd me open en ik bloed
net als iedereen
en ik wil en ik moet
zoveel als iedereen
soms huil ik ’s nachts
maar doet niet iedereen dat?
pleisters trekken wonden open
scheuren mijn dunne vel
angsten waar ik mee blijf lopen
die ik niet vertel
soms lieg ik
mijn liefste
ook tegen jou
soms lieg ik
maar doet niet iedereen dat?
ik weet het, ik loop soms
hard van stapel weg
ik drein soms, ik zeur
maar doet niet iedereen dat
van tijd tot tijd?
oke ik wankel en ik faal soms
net als iedereen doet
lopen voor je kruipen kunt
zoals iedereen doet
gelijk doen zonder oefenen
en dan ook nog goed
wil niet iedereen dat
altijd?
vrij naar: ‘Sometimes’
van Melanie Horsnell
