snijd me open en ik bloed

net als iedereen

en ik wil en ik moet

zoveel als iedereen

soms huil ik ’s nachts

maar doet niet iedereen dat?

 

pleisters trekken wonden open

scheuren mijn dunne vel

angsten waar ik mee blijf lopen

die ik niet vertel

soms lieg ik

mijn liefste

ook tegen jou

soms lieg ik

maar doet niet iedereen dat?

 

ik weet het, ik loop soms

hard van stapel weg

ik drein soms, ik zeur

maar doet niet iedereen dat

van tijd tot tijd?

 

oke ik wankel en ik faal soms

net als iedereen doet

lopen voor je kruipen kunt

zoals iedereen doet

gelijk doen zonder oefenen

en dan ook nog goed

wil niet iedereen dat

altijd?

 

vrij naar: ‘Sometimes’

van Melanie Horsnell