Ik doe heel vrolijk. Maar eigenlijk vindt er nog geen hersenactiviteit plaats in mijn hoofd.

Het is ook nog voor zeven uur en ik rijd al 107 km per uur. Gevaarlijke verhalen dit.

Gelukkig ga ik om acht uur na 45 ID-kaarten te hebben bestudeerd in een bus zitten. Ik lees Het spel van de engel. Ondertussen breekt 3havo achter mij de bus af. 3mavo is vrij rustig. 

Hier zie je dat. Van achter mij maak ik maar geen foto’s.

Ik drink met Renate een latte macciato. Renate praat de hele tijd dus al haar foto’s mislukken.

We zijn in Lille.

En ik ben nog altijd dood. 

Iedereen verzamelen.

Mooi stadje hoor. 

Vinden we in Nederland niet.

Sephora ook niet. Dus ach. Ik koop een paar nuttige dingen voor heel veel geld.

Nog zo’n winkel die we in Nederland niet kennen. Maar. Ik mag niet shoppen. En de winkel is zoals je ziet ook nog niet open. 

Er kan al een lachje af. Dit is om een uur of één. 

Vergane glorie.

Een metro in Lille. Ik zie het al voor me. In Leiden. Want veel groter dan dat lijkt Lille me niet. 

Iedereen weer verzamelen!

Ik ga even uitgebreid lunchen met deze lui. Geen sinecure.

Kijk eens. Nog steeds naar de klote maar helemaal blij. 

Ik weet wel waarom.

Jongens we gaan even winkelen zonder geld uit te geven.

Even een stukje alleen lopen. 

We hebben het weer mee.

De Franse Bank.

Ook de Franse Bank.

Een modern oud huis.

Rennen. Naar het palais de justice. 

Als je alleen loopt, kijk je naar boven. 

Even zitten. Als je alleen zit, maak je alleen maar selfies.

Deze duiven zijn helemaal blij.

Voor in de bus. Lekker kanen. Hoewel ik die burger van vanmiddag nog voel zitten.

Antwerpen. Ik ben gek op havens.

Neeeeeeeee. #holzman

Toch wat gekocht. Maar hee. Het zijn geen kleren he.