Na twaalven ontbijten is een gevoel van macht over je dag. “Ik doe het lekker toch.” Goed gevoel.

Even keren.

Dat is pas ontbijten.

Mijn outfit voor vandaag. Ik heb de zon onder mijn arm.

Ja hoor, terras! Met Marijke en nog iemand. En ik heb al koffie! Daar heeft Max voor gezorgd. Hij heet niet Max, maar hij heeft een rare naam en op zijn shirt achterop staat Max. En dat werkt bij Ronaldo ook zo. 

Schaduw! Hier staat iemand anders wel op de foto, maar je herkent hem/haar toch niet.

Marijke en ik en de zon. 

Was ik ineens in Rome! Oh nee, was ik ineens toerist in mijn eigen stad. ‘Hic domus dei est porta coeli.’ Het huis van God is de poort naar de hemel. En dat dan in een foto vangen. Ja, het is wat.

Het is toch wat moois, dat Leiden. En dat weertje ook.

Het zal je tuin zijn. 🙂

Voor vijf euro even de markt leeg kopen. #ikdoehet

Hee dat ben ik. En de poes. Maar ik kan het niet zo goed zien, want het raam is een beetje vies…

Ik ga het raam lappen. Ja je leest het goed. En het is ook nog goed gelukt. Niet helemaal streeploos, maar laten we benadrukken dat er beter doorheen te gluren is dan voordat ik met emmer en sop in de weer ging.

Dat ziet er mooi uit. 

Dan ruim ik mijn herinneringen-krat op. Dat heeft aardig wat voeten in de aarde, maar het lukt.

Dit is het resultaat. In de wc.