Kijk eens. Ik zei toch. Lente.

Dit is de boom in mijn hof. En ik ga je vertellen dat hij straks prachtig wordt. Duurt nog maar een paar daagjes denk ik. 

Ik ga weer met de trein. Naar Hoofddorp. Nee, dat leg ik zo uit.

Ik zit in de trein. Blij.

En ineens zit ik in Laura’s auto. We gaan naar Uithoorn. Nee, ik leg het zo uit.

In Hoofddorp is van alles te doen. Ik weet alleen zo gauw niet wat.

Ah, we komen ergens.

Op de sieradenparty van Niki. In Uithoorn. Jaja.

Kijk dat is de party.

Ik zie een patroon in deze hartjesopdrachten…

Laura en ik aan de bubbels. Het is geen #selfie want Elise maakt de foto.

Op de terugweg lijken we in een aflevering van Alfred J. Kwak te zijn beland.

Ja als je dorp Kudelstaart heet, dan moet je elke gelegenheid aangrijpen om dat te veranderen… zelfs als die gelegenheid ‘carnaval’ heet.

We rijden zo ver dat we in Spanje uitkomen.

Daar breekt de lucht open.

En het sprookje eindigt bij de Mcdonalds.

Deze dag is zo bruisend dat we maar Criminal Minds gaan kijken onder een dekentje.

Ik heb niets in huis, behalve een rookworst, dus we warmen hem op.

Bruisend #selfie.

En daar ligt Poes.

Ik vraag me sterk af of mijn studiegenoten tijdens de studie ook al over zo’n onmetelijke hoeveelheid humor beschikten. 

Kus voor Poes. Slaap lekker.